Coach Breda & Feedback

Wanneer je iemand iets vraagt krijg je bijna altijd antwoord. Het leuke van antwoorden is dat ze iets zichtbaar maken van het beeld van de wereld dat de ander hanteert. Soms lijkt datgene wat die ander ziet op datgene wat jij ziet en dat voelt prettig. Vaak ook blijkt dat de ander iets ziet wat jij niet of anders ziet. Hoe ga je daar dan mee om? 

Gisteren vroeg ik me af of Kamerleden open zouden staan voor standpunten van anderen. Dat was natuurlijk een retorische vraag. Desondanks kwam er vandaag al een antwoord.  

in beton gegoten meningen

Op de voorpagina van de Volkskrant stelt Jan Marijnissen: ‘Alleen als we een commissie instellen zijn partijen bereid om hun standpunt te veranderen. Bij gewone debatten komen partijen met exact dezelfde mening naar buiten als waarmee ze naar binnen kwamen. Alleen zijn ze weer drie uur vergaderen verder’. 

Niemand ziet ‘de waarheid’. Iedereen ziet maar een heel klein stukje van wat er te zien is. En dat kleine stukje wordt ook nog ingekleurd door dat wat we al dachten te weten. Wanneer iemand iets anders ziet en daar over verteld geeft hij dus eigenlijk een soort feedback, een cadeautje.  

Coach Breda & Feedback: Informatiestromen

Doen wat Werkt binnen de context van coach Breda & feedback is minder letten op ‘wat’ mensen je vertellen en meer op het ‘hoe’ en ‘waarom’. Op die manier veranderen gesprekken in informatiestromen. Mensen proberen te verwoorden wat zij zien. Soms heel helder, soms wat minder helder en soms ook uitgesproken onhandig. Vorm een beeld bij wat ze je vertellen en jouw wereld wordt groter. Kijk goed naar overeenkomsten en knoop die in je oren om vervolgens een vinger te leggen op de verschillen. 

Wanneer je al luisterend alleen maar zoekt naar de breuklijnen in een betoog mis je veel. Het maakt je wel tot een ‘groot debater’. Dat dan weer wel.