Coach Breda & Samenleven

Met al dat eensgezinde oranje zou je het in deze tijden bijna vergeten. Er zijn ook nog zaken waarin we van elkaar verschillen! Waar het even niet meer uitmaakt waar we vandaan komen, waar we in geloven of hoe we eruit zien is er dan toch wel weer een aanleiding om iets over verschillen te publiceren. Gisteren las ik in een dagblad een voorpagina-artikel over de regelmaat waarmee we in Nederland ons geloof belijden in kerk of moskee. 

Focus op verschillen

Gereformeerde gelovigen bezoeken hun godshuizen vaker dan islamitische gelovigen. Dat was ongeveer de strekking van het verhaal. En vrouwen zie je weinig in de moskee. Maar er komen wel veel vrouwen naar de gereformeerde kerk. Of iets dergelijks.  

Natuurlijk begrijp ik dat dit soort onderzoeken voor sommige mensen belangrijk zijn. Dat er daarom onderzoekers zijn die zich daarom bezig houden met het in kaart brengen van dat soort informatie. Dat verschillen beter verkopen omdat ons primitieve brein gespitst is op verschillen. En toch verbaas ik me er keer op keer over dat ik zelden publicaties van onderzoeksresultaten zie die overeenkomsten tussen de verschillende bevolkingsgroepen benadrukken. Vooral ook omdat samenleven een werkwoord is. En omdat samenleven direct logischer wordt wanneer we uitgaan van alle overeenkomsten die ons als individu binden met anderen binnen onze samenleving. Je zou toch kunnen zeggen dat daar dan dus een groot gemeenschappelijk belang aan kleeft?

Coach Breda & Samenleven

Doen wat Werkt binnen de context van coach Breda & samenleven is volgens mij het doorlopend blijven benadrukken van al die zaken waarin we als burgers overeenkomsten vertonen. Tenminste, wanneer we in Nederland werkelijk brood zien in een op vrijheid en gelijkheid gestoelde multiculturele samenleving.